روحانی جانباز و آزاده، حاج یعقوب‌علی تیموری، فرزند قوچعلی در سال 1332 در یکی از روستاهای حومه زنجان به نام بهرام‌بیک در یک خانواده مذهبی و انقلابی دیده به جهان گشود. علاقه وافری نسبت به اهل بیت و ائمه اطهار (علیهم السلام) خصوصاً حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) داشت.
وی به واسطه علاقه به علوم دینی در سال 1351 وارد مدرسه میرزایی زنجان شد و زیر نظر اساتیدی همچون آیت الله بیات، شیخ بیوک آقا خاتمی و آقای میرزایی از علمای سرشناس زنجان به تحصیل علوم دینی و حوزوی مشغول گردید. سپس برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم عزیمت نمود و در حجره‌ای با آقایان دکتر شکوری و حاج میری هم اتاق شد و این آشنایی زمینه همکاری‌های فرهنگی، سیاسی و انقلابی آینده را فراهم کرد.
از همان ابتدا فعالیت‌های سیاسی و ارادت و حمایت‌های معنوی او از انقلاب و رهبری کبیر آن مشهود بوده است. او در حالی که با سخنرانی و پخش اعلامیه‌های امام خمینی (ره) در شهرهای قم، زنجان و ارومیه به افشاگری بر ضد رژیم شاهنشاهی می‌پرداخت، مورد شناسایی و تعقیب ساواک قرار گرفت و در خرداد سال 1354 در مدرسه فیضیه دستگیر شد و به شهربانی قم و سپس کمیته مشترک ضدخرابکاری در تهران انتقال یافت و مدت 9 ماه زیر شکنجه‌های سخت و طاقت فرسا و بازجویی‌های ساواک قرار گرفت. برادر وی در مدت اسارت در زندان، تنها یار و غمخوار او بود. این شکنجه‌ها تأثیرات نامطلوب جسمی و روانی روی وی گذاشت.
مشاهده خبر
این مرحوم که عضو شاخه روحانیون حزب اعتماد ملی بودند، مشاغل و مسئولیت‌هایی را بعد از انقلاب به عهده داشتند که عبارت است از:
1. دادستان انقلاب اسلامی رامسر
2. ریاست کمیته انقلاب اسلامی غرب تهران
3. رئیس شاخه روحانیون حزب اعتماد ملی استان زنجان
ایشان سرانجام در 17 تیرماه 1387 مصادف با 4 رجب 1429 قمری بر اثر عارضه ریوی به رحمت واسعه الهی پیوست و در شهر مقدس قم به خاک سپرده شد.
شادی روح آن مرحوم، فاتحه به همراه صلوات قرائت نمایید.
